Terapia wg koncepcji NDT - Bobath
Koncepcja NDT - Bobath (Neurodevelopmental Treatment - Bobath) została zapoczątkowana w latach 40 - tych w Londynie przez fizjoterapeutkę Bertę Bobath i jej męża neurologa - Karela. Była i jest modyfikowana na przestrzeni lat wraz z osiągnięciami wiedzy medycznej. Terapię stosuje się u niemowląt i dzieci.
Podstawą koncepcji są:
- wnikliwa analiza problemów pacjenta,
- bardzo dobra znajomość rozwoju psychoruchowego dziecka, jak i nieprawidłowości wynikających z uszkodzenia Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN),
- zastosowanie odpowiednich technik wspomagania i stymulacji, umożliwiających wykonanie ruchów celowych, niezbędnych w codziennym życiu
Program usprawniania uwzględnia nie tylko cele bliższe, ale również cele dalsze, dotyczące przyszłości dziecka. Terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka. Dzięki temu dostarcza mu odpowiednich doznań sensomotorycznych (czuciowych i motorycznych), dzięki czemu dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Każdy ruch jest odpowiednio przygotowany. Rodzaj, tempo i rytm ćwiczeń dobiera się indywidualnie do każdego pacjenta
Usprawnienie wg koncepcji NDT-Bobath jest szczególnie przydatne w rehabilitacji wcześniaków, niemowląt i dzieci z uszkodzeniami Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN)
Główne założenia i zasady usprawniania obejmują:
- wpływanie na napięcie mięśniowe,
- wygaszanie reakcji odruchowych przetrwałych i nieprawidłowych,
- wyzwalanie ruchów jak najbardziej zbliżonych do prawidłowych,
- dbanie o utrzymanie pełnej ruchomości w stawach i elastyczności mięśni,
- wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w codziennym życiu.
Niezwykle ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie zajęć z terapeutą NDT - Bobath, neurologopedą i psychologiem dziecięcym. Celem terapii jest zawsze przygotowanie dziecka do uczestniczenia w normalnym życiu rodzinnym i społecznym dzięki pełnej współpracy między w/w specjalistami i rodzicami małych pacjentów.
Zastosowanie:
- zaburzenia rozkładu napięcia mięśniowego,
- asymetria ułożeniowa,
- kręcz szyi,
- uszkodzenie splotu ramiennego,
- uszkodzenie OUN (mpd),
- wcześniactwo,
- choroby genetyczne (np. Zespół Downa) etc.